راهکارهای از بین بردن بهانه‌جویی در کودکان

بهانه‌جویی کودکان برای تمام والدین آزاردهنده است، مخصوصاً زمانی که به شکل عادت دربیاید و کودکان از آن به عنوان شگردی برای فرار از به عهده گرفتن مسئولیت کارهایشان استفاده کنند.
با بزرگ شدن کودک دیگر دنیای واقعی پذیرای بهانه‌جویی او نخواهد بود. معلم دبیرستان، استاد دانشگاه، رئیس اداره، همسرش یا به عبارت دیگر دنیای واقعی دیگر بهانه‌جویی‌های او را قبول نمی‌کند.

دقیقاً به همین دلیل شما هم نباید بهانه‌جویی کودکتان را قبول کنید، فراموش نکنید که نقش شما به عنوان والدین این است که فرزندتان را برای حضور در دنیای واقعی آماده کنید.
در زیر نکاتی را به شما ارائه خواهیم داد و امیدواریم که با به کارگیری آنها بتوانید به میزان زیادی بهانه‌جویی کودکتان را کم کنید.

مچ کودکتان را بگیرید و به او اخطار دهید

هنگامی که متوجه شدید کودکتان در حال بهانه‌جویی و مقصر نشان دادن دوست و یا خواهر و برادرش است، فوراً مچ او را بگیرید و به او اخطار دهید. به کودکتان بیاموزید که هر کسی مسئول رفتار خود است و نمی‌تواند با مقصر جلوه دادن دیگران از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.

روی رفتار کودک تمرکز کنید نه روی بهانه‌جویی‌های او

سعی کنید به جای اینکه بر روی بهانه‌جویی کودک متمرکز شوید، بر روی رفتار مسئله‌ساز او تمرکز کنید. بعد از اینکه به رفتاری که ریشه بهانه‌جویی اوست پی بردید، او را با واقعیت ماجرا روبرو کنید. اجازه ندهید او از قبول واقعیت طفره برود کودک شما باید مسئولیت رفتار خود را بپذیرد.

با کودک خود صحبت کنید

بعد از اینکه رفتار مسئله‌ساز را مشخص کردید با کودکتان درباره آن صحبت کنید. به صورت غیر مستقیم به رفتار غلط او اشاره کنید و سپس برای او توضیح بدهید که رفتار درست باید چگونه باشد. سعی کنید مکالمه را به سمت نصیحت کردن پیش نبرید، در این صورت ممکن است نتیجه عکس بگیرید.